Οι κομήτες του Κωνσταντίνου Μήλιου.

Αν παρακολουθείς το blog θα έχεις υπόψιν σου τον Κώστα, ο οποίος έχει ασχοληθεί στο παρελθόν με διάφορα θέματα, ε τώρα ήθελε να σου γράψει για τους κομήτες. Ωραίο θέμα, τα λέει κι απλά, ότι πρέπει:

Γενικά στοιχεία. 

Οι κομήτες είναι ουράνια σώματα που σε αντίθεση με τους αστέρες και τους πλανήτες παρουσιάζουν μορφή νεφελώδη, ενώ η ύλη από την οποία αποτελούνται μερικές φορές επιμηκύνεται δημιουργώντας μορφή μακριάς ουράς όταν διέρχονται κοντά από τον Ήλιο. Η διάμετρος του πυρήνα του κομήτη μπορεί να είναι από μερικά μέτρα μέχρι και δεκάδες χιλιόμετρα και αποτελείται από χαλαρά συνδεδεμένο πάγο, σκόνη και πετρώματα. Οι κομήτες περιφέρονται γύρω από τα άστρα σε διάφορες τροχιές και έχουν τροχιακές περιόδους από λίγα μέχρι χιλιάδες χρόνια. Υπάρχουν δύο κύριες πηγές κομητών, αυτές είναι το Νέφος του Όορτ και η Ζώνη του Κάιπερ. Το Νέφος του Όορτ βρίσκεται σε μεγάλη απόσταση από τον Ήλιο και περιλαμβάνει περίπου ένα τρισεκατομμύριο κομήτες. Σπάνια, κομήτες με υπερβολική τροχιά κατευθύνονται προς τον Ήλιο και μετά απομακρύνονται τελείως από αυτόν, ενώ άλλοι λόγω του γεγονούς ότι αλληλεπιδρούν  με τους πλανήτες αποκτούν μικρότερες τροχιακές περιόδους. Υπάρχουν όμως και κομήτες με πολύ μικρές τροχιακές περιόδους. Η προέλευση αυτών των κομητών θεωρείται η Ζώνη του Κάιπερ, η οποία αρχίζει αμέσως μετά την τροχιά του Ποσειδώνα.

Πρώτες εμφανίσεις

Οι κομήτες είναι γνωστοί εδώ και πολλά χρόνια στην ανθρωπότητα και συνήθως θεωρούνταν από τους ανθρώπους ότι προμηνύουν κακά γεγονότα. Στην αρχαία ελληνική γλώσσα κομήτης σήμαινε εκείνος που είχε μακριά μαλλιά. Έτσι στην αρχαιότητα οι «κομήτες» όπως λέγονταν είχαν πρόσθετα  ονόματα-επίθετα ανάλογα της όψης τους. Υπάρχουν αρκετές θεωρίες και κάποιες από αυτές είναι οι εξής οι Πυθαγόρειοι θεωρούσαν τους κομήτες ένα είδος πλανήτη, ο οποίος ήταν σπάνια ορατός χαμηλά στον ορίζοντα πριν την ανατολή ή μετά τη δύση του Ηλίου. Ο Αναξαγόρας και ο Δημόκριτος θεωρούσαν ότι οι κομήτες δημιουργούνταν από την ένωση δύο πλανητών. Ο Αριστοτέλης σε ένα από τα έργα του, διατυπώνει ότι οι κομήτες, μαζί με τον Γαλαξία και τους αστέρες, είναι στην πραγματικότητα ατμοσφαιρικά φαινόμενα. Θεωρούσε ότι οι κομήτες δημιουργούνταν από μια μάζα ζεστού αέρα που προέρχεται από τη θέρμανση της Γης από τον Ήλιο το οποίο μόλις φτάσει σε κατάλληλο ύψος αναφλέγεται και δημιουργεί τους κομήτες. 

Η δομή του κομήτη είναι η εξής:

• Πυρήνας 

• Κόμη και ουρά

Ο πυρήνας του κομήτη έχει διάμετρο που κυμαίνεται μεταξύ των  100 μέτρων μέχρι και πάνω από 40 χιλιόμετρα. Αποτελούνται από πέτρα, σκόνη νερό σε μορφή πάγου και αέρια τα όποια είναι σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες όπως είναι το μονοξείδιο του άνθρακα το διοξείδιο του άνθρακα, μεθάνιο και αμμωνία. Λόγω της μικρής μάζας των πύρινων τους οι κομήτες δεν γίνονται σφαιρικοί λόγω της μικρής βαρύτητά τους, και έχουν ακανόνιστο σχήμα. Παρατηρήσεις αποκάλυψαν ξηρή σκόνη ή βραχώδεις επιφάνειες, γεγονός που δείχνει ότι οι πάγοι κρύβονται κάτω από την επιφάνεια. Οι κομήτες περιέχουν επίσης πολλές οργανικές ενώσεις, μπορεί να περιλαμβάνουν μεθανόλη, υδροκυάνιο, φορμαλδεΰδη, αιθανόλη και αιθάνιο.

Η κόμη βρίσκεται γύρο από τον πύρινα και αποτελεί την ατμόσφαιρα του κομήτη. Δημιουργείται εξαιτίας της θερμότητας του Ήλιου, καθώς ο κομήτης πλησιάζει προς αυτόν . Το μέγεθος της κόμης επηρεάζετε από το μέγεθος του πυρήνα και την απόσταση του κομήτη από τον Ήλιο. Σε αρκετούς κομήτες η κόμη είναι η μόνη η όποια μπορεί αν παρατηρηθεί λόγο του μικρού μήκους του πυρήνα. Η κόμη μπορεί να αποκτήσει μεγάλο μέγεθος ανεξάρτητα από τη μικρή της μάζα και να γίνει μεγαλύτερη από τον Ήλιο σε διαστάσεις. H κόμη αποτελείται από δυο μέρη, μια κόμη από αέρια και μια κόμη από σκόνη. Το αέριο διαφεύγει από τον πυρήνα του και λόγω της θέρμανσής του από τον Ήλιο, οδηγείται στην στιγμιαίε μετατροπή του από στερεό σε αέριο .Αφού το αέριο απελευθερωθεί ακολουθεί η φωτόλυση του λόγω του ηλιακού ανέμου, πχ. το νερό μετατρέπεται σε οξυγόνο και υδρογόνο. Η σκόνη αποτελείται από κόκκους διαφόρων μεγεθών. Οι κόκκοι μεσαίου μεγέθους, οι οποίοι δεν αναπτύσσουν αρκετά μεγάλη ταχύτητα για να διαφύγουν από τη βαρύτητα του κομήτη σχηματίζουν τη κόμη σκόνης. Το τελευταίο τμήμα του κομήτη είναι η ουρά. Συνήθως οι κομήτες έχουν δύο ουρές, μία που αποτελείται από ιόντα και μια από σωματίδια σκόνης, η οποία ονομάζεται ουρά σκόνης ή ουρά τύπου.

Βόλος Λίμνη Κομητών