Ο σωλήνας του Rubens, που δημιούργησε ο Heinrich Rubens,
είναι μια συσκευή για την επίδειξη ακουστικών στάσιμων κυμάτων σε ένα σωλήνα.
Εφευρέθηκε από τον Γερμανό φυσικό το 1905 και δείχνει τη σχέση μεταξύ ηχητικών
κυμάτων και ηχητικής πίεσης.
Ο σωλήνας είναι διάτρητος και στο ένα άκρο του συνδέεται με
ένα μικρό ηχείο (ή μια γεννήτρια συχνοτήτων), στο άλλο άκρο συνδέεται με παροχή
ενός εύφλεκτου αερίου (ας πούμε, προπάνιο). Ο σωλήνας γεμίζει με το αέριο το
οποίο διαρρέει τις μικρές οπές στο πάνω μέρος του. Με κατάλληλη σταθερή
συχνότητα, ένα στάσιμο κύμα μπορεί να σχηματιστεί μέσα στον σωλήνα. Όταν το
ηχείο είναι ενεργοποιημένο, το στάσιμο κύμα θα δημιουργήσει σημεία με ταλάντωση
διαφορετικού πλάτους σε όλη την έκταση του σωλήνα.
Τα σημεία με μεγαλύτερο πλάτος θα επιτρέπουν μικρότερη ροή του αερίου να εξέλθει από τον σωλήνα, ενώ αντίστοιχα σημεία με μικρότερο πλάτος
θα επιτρέπουν μεγαλύτερη ροή, άρα και μεγαλύτερη φλόγα. Κάπως έτσι λειτουργεί ο σωλήνας του Rubens, τώρα
σε ένα εργαστήρι πήραν το πείραμα του 1905 και το ανέβασαν σε ένα άλλο επίπεδο,
το τερμάτισαν:
Και το εξαιρετικό μπιτάκι, με το οποίο έγινε το πείραμα, του Kevin MacLeod:
Μετά θυμήσου κι αυτό: 25Hz, νερό, ομορφιά.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου