[…] Γι’ αυτό μου φαίνεται πως η συνέχιση της επιστήμης απαιτεί θάρρος ξεχωριστό. Ασχολείται με τη γνώση, που πηγάζει απ’ την αμφιβολία. Φέρνοντας τη γνώση σε όλους για όλα, πασκίζει να δημιουργήσει ανθρώπους που αμφιβάλουν. Οι πρίγκιπες όμως, οι φεουδάρχες και οι κληρικοί τυλίγουν το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού σ’ ένα ψευτοπαραμυθένιο σύννεφο από προλήψεις και ξεπερασμένα συνθήματα, κι έτσι καλύπτουν τις ραδιουργίες τους.
Η δυστυχία της μάζας είναι πανάρχαια, όσο και τα βουνά κι εκείνοι που κατέχουν τις θέσεις και τα σκήπτρα διαλαλούν πως είναι κι ακλόνητη σαν τα βουνά. Η αμφιβολία, η καινούρια μας τέχνη, ηλέκτρισε τα πλατιά στρώματα του λαού. Κι αυτός μας άρπαξε το τηλεσκόπιο απ’ τα χέρια και το ‘στρεψε καταπάνω στους βασανιστές του. Κι εκείνοι, εκείνοι οι εγωιστές και κυρίαρχοι της βίας, που λαίμαργα καταβροχθίζουν τους καρπούς της επιστήμης, ένιωσαν συγχρόνως το σκληρό μάτι της να καρφώνεται στην πανάρχαια αλλά τεχνητή δυστυχία, μια δυστυχία που θα μπορούσε να παραμεριστεί, αρκεί εκείνοι οι ίδιοι να παραμερίζονταν. Και τότε αυτοί ή μας τρομοκρατήσανε ή μας εξαγοράσανε, έτσι που οι πιο αδύναμοι δεν μπόρεσαν να αντισταθούν. Είναι όμως δυνατό να απομακρύνουμε τον εαυτό μας απ’ τα πλήθη και νάμαστε παρ’ όλα αυτά επιστήμονες; Βλέπουμε τώρα πιο καθαρά τις κινήσεις των ουρανίων σωμάτων, αλλά οι λαοί ακόμα δεν μπορούν να διακρίνουν τις κινήσεις αυτών που τους εξουσιάζουν. Χάρη στην αμφιβολία κερδίσαμε τον αγώνα για το γάλα. Η επιστήμη, Σάρτι, σχετίζεται και με τους δύο αυτούς αγώνες.
Μια ανθρωπότητα που παραπατάει μέσα σ’ αυτά τα πανάρχαια ψευτοπαραμυθένια σύννεφα από προλήψεις και ξεπερασμένα συνθήματα, ασυνήθιστη να εκμεταλλεύεται τις ίδιες της τις δυνάμεις, θάναι ανίκανη να προωθήσει τις φυσικές δυνάμεις που της αποκαλύπτονται. Για ποιο σκοπό δουλεύετε; Πιστεύω πως ο μοναδικός σκοπός της επιστήμης είναι να ελαφρώσει το μόχθο της ανθρώπινης ύπαρξης. Αν οι επιστήμονες, τρομοκρατημένοι από εγωιστές δυνάστες, αρκεσθούν στο να συσσωρεύουν γνώση για τη χαρά της γνώσης και μόνο, τότε η επιστήμη μπορεί να καταντήσει μια σακάτισσα και οι καινούριες μηχανές σας μπορεί να φέρουνε καινούρια μαρτύρια στους ανθρώπους.
Μπορεί με τον καιρό να ανακαλύψετε ότι είναι για να ανακαλυφθεί, κι όμως η πρόοδός σας να σας τραβήξει όλο και πιο μακριά από την ανθρωπότητα. Και μπορεί μια μέρα το χάσμα ανάμεσα στην ανθρωπότητα και την επιστήμη να είναι τόσο βαθύ, ώστε κάθε αλαλαγμός θριάμβου για μια καινούρια ανακάλυψή σας νάχει σαν αντίλαλο, τις φρικιαστικές κραυγές των ανθρώπων που βυθίστηκαν στη δυστυχία, σ’ όλη την οικουμένη. Εγώ, σαν επιστήμονας είχα κάποτε μια μοναδική ευκαιρία.
Στην εποχή μου η αστρονομία κατέβηκε στο πεζοδρόμιο. Κάτω από τέτοιες ανεπανάληπτες συνθήκες, η αμετακίνητη στάση ενός και μόνου άνδρα θα μπορούσε να συγκλονίσει τον κόσμο. Αν δεν έσκυβα το κεφάλι, μπορεί οι φυσικοί επιστήμονες να είχαν καταλήξει σ’ έναν όρκο σαν κι αυτόν που δίνουν στον Ιπποκράτη οι γιατροί, μια υπόσχεση να χρησιμοποιούν τη γνώση τους μόνο για το καλό της ανθρωπότητας!. …
Ο Γαλιλαίος απευθυνόμενος σε κάποιον νέο επιστήμονα, πρώην μαθητή του, λέει ο Μύθος.
Από το «Η Ζωή του Γαλιλαίου», του Μπέρτολτ Μπρεχτ.
Μετά:
Στοιχεία που αξίζει να ξέρεις για τη Δίκη του Γαλιλαίου.
Γαλιλαίος: Η Μάχη στην Αυγή της Σύγχρονης Επιστήμης.
Γαλιλαίος: Η Μάχη στην Αυγή της Σύγχρονης Επιστήμης.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου