Ο στόχος της σημερινής εκπαίδευσης είναι απλός και εύκολος, πρέπει ο μαθητής να γράψει καλά στις εξετάσεις, αυτό ισχύει σε οποιαδήποτε τάξη. Είναι το μοντέλο που επικρατεί τα τελευταία εικοσιπέντε χρόνια από πάντα στην Ελλάδα. Το σημερινό σχολείο δεν ασχολείται με τις έννοιες: παιδεία, πρότυπα, ευρύτερη καλλιέργεια, ολοκλήρωση της προσωπικότητας του ατόμου, κοινωνικοποίηση του ατόμου, πνευματική αυτονομία, ορθολογιστική σκέψη κι αλλά αυτονόητα στοιχειά. Αυτό που θέλουμε είναι οι μαθητές να γράψουν καλά στις εξετάσεις, αυτό μας ενδιαφέρει. Προφανώς για να επέλθει η επιτυχία πρέπει να υπάρξει μάθηση:
Μάθηση είναι η διαδικασία κατά την οποία ο υποβαλλόμενος στην διαδικασία, μαθητής, αποκτά γνώσεις, δεξιότητες, συμπεριφορές και αξίες μέσα από την παράθεση εκπαιδευτικού υλικού και με την εφαρμογή γνωστικών διαδικασιών. Παρόλο που ο όρος μάθηση υποδηλώνει τη μαθησιακή διαδικασία, ωστόσο συχνά προσδιορίζει και το αποτέλεσμα αυτής.
Συνεπώς, πρέπει να υπάρξουν: το υποκείμενο (μαθητής), το αντικείμενο (εκπαιδευτικό υλικό) και κομιστής της γνώσης, (δάσκαλος) ο οποίος θα εφαρμόσει τις γνωστικές διαδικασίες. Η ύπαρξη του τελευταίου δεν θα είναι απαραίτητη λόγω της τεχνολογικής εξέλιξης, κι αυτό είναι κάλο.
Αυτό που πρεπει να κανουμε είναι να εκμεταλλευτούμε τη σημερινή τεχνολογία ώστε να αλλάξουμε τον τρόπο απόκτησης γνώσης, να δοθούν ευκαιρίες, να γίνουν αλλαγές και να θεμελιωθούν οι πρακτικές. Τα παιδιά στο σχολείο χρειάζονται αντίληψη ελευθερίας και νέες παιδαγωγικές προσεγγίσεις. Ο καθηγητής δεν μπορεί πλέον να τους μεταβιβάζει επικαιροποιημένη γνώση, αυτό πλέον το κάνει το ίντερνετ, ο ρόλος του δασκάλου πρέπει να αλλάξει, να παραγκωνιστεί το δασκαλοκεντρικό μοντέλο. Ο δάσκαλος δεν είναι ο αυτοκράτορας της γνώσης, η google είναι, και το χάσμα αυτό θα μεγαλώνει και είναι λογικό. Ο καθηγητής πρέπει να είναι μάνατζερ, ας πούμε, να οργανώνει τον όγκο των πληροφοριών, να καθοδηγεί και να προάγει την κριτική σκέψη κι έτσι ο όγκος των δεδομένων γνώσης δεν είναι πια πρόβλημα, είναι κατάσταση διαχείρισης.
Αν όλα τα παραπάνω σου φαίνονται πομπώδη από τη μεριά μου, τότε παρακολούθησε τον Sugata Mitra ο οποίος έκανε πράξη το school in the cloud, κατά μια έννοια, ο οποίος έχει προκαλέσει σκέψεις και προβληματισμούς στην εκπαιδευτική κοινότητα -λογικό- διότι η εργασία του πάνω στην αυτοεκπαίδευση έχει φέρει αντίθετα αποτελέσματα από τα αναμενόμενα.
Μετά:
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου